Państwo Wegenerowie w Wiśle 1977/78

Maria z d.Sachs (1921-1998) i Tadeusz (1920-2009) Wegenerowie odwiedzali Wisłę i "Zacisze" przez większość swojego życia. Oboje pochodzili z rodziny Bursche. Maria była córką przyrodniej siostry bpa, Zofii i księdza Leona Sachsa, natomiast Tadeusz to syn trzeciej córki bpa, Julii i inżyniera Hermana Wegenera.

Mały Tadzio pierwszy raz przyjechał do "Zacisza" gdy miał pół roku, a potem często wracał tam z rodziną, zazwyczaj na dłuższe pobyty. Oprócz rodziców, towarzyszył mu starszy brat, Henryk Wegener, późniejszy ksiądz ewangelicki. Wrażenia z tych wyjazdów mocno zapadły w pamięć młodego chłopaka, skoro po latach na ich podstawie powstało kilka publikacji, w tym główna książka o dziadku "Juliusz Bursche biskup w dobie przełomów" (Augustana, 2003). Wybrane fragmenty wspomnień można znaleźć w zakładce Wspomnienia.

Tadeusz Wegener, przez kolejne pokolenia potomków biskupa Bursche określany czule wujkiem Tadziem, był głównym archiwistą rodzinnym. Pieczołowicie zbierał wszelkie dokumenty, wycinki prasowe, wspomnienia i wszystko co było związane z życiem i dziedzictwem jego dziadka oraz historią rodziny. Nie było to łatwe zdanie, gdyż większość materialnej spuścizny przepadała już we wrześniu 1939 r., gdy mieszkanie bpa Bursche na Wierzbowej 2 zostało całkowicie zniszczone przez bomby Luftwaffe.

Sam Tadeusz spędził całą wojnę w niemieckich obozach jenieckich (fragmenty jego wspomnień z niewoli zostały opublikowane przez czasopismo Karta, nr 87/2016, "2077 Dni Niewoli"). Wcześniej powołany został do podchorążówki artylerii we Włodzimierzu, a po jej ukończeniu otrzymał przydział do III Dywizjonu 21. Pułku Artylerii Lekkiej w Cieszynie, z którym wyruszył na front. W 1942 r. stracił dziadka, bpa Juliusza Bursche, który zmarł w wyniku pobytu w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen, a w 1944 ojca, inż. Hermana Wegenera, wieloletniego kierownika Elektrowni Tramwajów Miejskich przy Okopowej w Warszawie, rozstrzelanego na Woli, podczas pacyfikacji Powstania. Brat Henryk był więziony w Warszawie, obozach Sachsenhausen oraz Dachau, co bardzo osłabiło jego organizm. Zmarł młodo w 1952 roku, służąc jako proboszcz parafii w Bytomiu.

Po zakończeniu konfliktu światowego Tadeusz Wegener studiował na politechnikach w Getyndze, Łodzi i Warszawie. W latach 1950-81 już jako inżynier pracował w Biurze Studiów i Projektów Łączności w Warszawie. W latach 1979-1990 był członkiem Synodu i Konsystorza, organów władz Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, natomiast od 1984 do 1990 r. pełnił funkcję wiceprezesa Konsystorza. Był również zaangażowany w życie parafii Wniebowstąpienia Pańskiego przy ul. Puławskiej w Warszawie, gdzie w latach 1955-1991 był członkiem rady parafialnej.

W 1950 roku wziął ślub z Marią Sachs, ekonomistką. Przez całe życie łączyło ich głębokie uczucie i byli zawsze podawani za przykład bardzo zgodnego małżeństwa. Świadectwem udanego związku są liczne pamiątki, wspomnienia rodzinne, listy miłosne czy kartki . Mieszkali w Warszawie, najpierw krótko przy ul. Wawelskiej a następnie wiele lat przy ul. Długiej, niedaleko siedziby władz kościoła ewangelickiego przy Miodowej. Dużo podróżowali, często za granicę ale również do, bliskiej ich sercu, Wisły. Od 1970 r. "Zacisze" znajdowało się już w rękach państwa dr Emila i Stanisławy Valis-Schyleny ale nowi gospodarze zawsze serdecznie podejmowali dawnych właścicieli.

Poniżej możemy właśnie obejrzeć zbiór zdjęć z jednej z wizyt w Beskidzie Śląskim. Są to skany kolorowych diapozytywów (slajdów), ORWO CHROME, pochodzące z archiwum Tadeusza Wegenera. Pudełko, w którym się znajdowały zostało opisane zostało jako "Wisła 1977/78", z czego można wnioskować, że zdjęcia powstały wiosną 1978 roku.




19jpg
Przypuszczalnie dolina Czarnej Wisełki. Maria Wegener. 

21jpg
Przy schronisku na Stożku.  Maria Wegener.

29jpg
Przy schronisku na Stożku. Maria Wegener.

37jpg
Centrum Wisły. 

39jpg
Schronisko na Równicy.  Maria Wegener.

41jpg
Widok na Ustroń. Tadeusz Wegener. 

50jpg
Dolina Łabajów. Tadeusz Wegener przy swoim Wartburgu 353.

51jpg
Miejsce niezidentyfikowane. Tadeusz Wegener. 

img349_1jpg
Willa "Zacisze"